Het schrijven van eenvoudige leesboekjes voor taalleerders is een vak apart. Een boeiend verhaal bedenken, met levensechte personages en een goed plot, is op zich al een kunst, maar om dit ook nog eens met een beperkte woordenschat en in eenvoudige zinnen weer te geven, vraagt extra inspanning en een specifieke focus van de auteur. De meeste van onze auteurs zijn dan ook taaldocenten die gewend zijn om les te geven op basis van het begrijpelijke-inputprincipe. Zij zijn zich voortdurend bewust van de beperkte taalkennis van hun leerlingen en passen continu hun communicatie daaraan aan. Ook schrijven ze vaak korte verhaaltjes die in samenwerking met de leerlingen zijn ontstaan. Voor deze auteurs is met name het bedenken van een goed plot en goede personages een uitdaging, waar ik als uitgever/redacteur graag over meedenk en met de auteurs over in gesprek ga. Ik vind dat één van de leukste dingen om te doen: samen bouwen aan een mooi verhaal.
Sommige van onze auteurs zijn in het dagelijks leven schrijver en hebben geen ervaring met lesgeven. Voor hen zit de uitdaging er vooral in dat ze hun woordenschat moeten beperken. In boeken voor moedertaalsprekers is een breed gebruik van synoniemen en bijvoeglijk naamwoorden heel gewoon, maar beginnende taalleerders hebben meer baat bij het herhaaldelijk lezen van hoogfrequente woorden, zodat deze woorden stevig in het geheugen verankerd raken. Deze auteurs hebben veel baat bij het systeem dat ik heb ontwikkeld voor het terugbrengen van het totale aantal unieke woorden in een tekst, met behoud van de stijl en sfeer. Ook deze aanpassing van het taalgebruik is iets wat de auteur en ik samen doen, en het is altijd heel bevredigend als het eindresultaat prettig leesbaar is voor taalcursisten en leerlingen.
Heb jij ervaring met het schrijven van leesteksten voor taalleerders? Wat vind je lastig? Wat vind je juist leuk?
Comments